اینترنت ایرانی در این روزها ، دغدغه ها و پاسخها

 

 

 

آیا نوشتن یا فعالیت در سایتهای و ارائه کننده خدمات در وب ایرانی (مانند سرویسهای وبلاگ نویسی یا شبکه های اجتماعی و...) میتواند خطرناک باشد آیا احتمال برخورد با  ممکن است محتوای نوشته شده توسط کاربران در خطر باشد؟ حقیقت این است که فعالیت در وب همانند تلفنها و خطوط تلفن همراه قابل شنود است و  آنهایی که اخبار را دنبال کرده اند در همین روزها خبر فروش برخی از سیستمهای شنود را توسط شرکتهای بین المللی فن آوری و ارتباطات خوانده اند. حقیقت دیگر آن است که اگر قرار به شناسایی فرد یا فعالیتی در اینترنت  باشد همواره کارشناسانی هستند که اینکار را بلد هستند. به دست آوردن آی پی یک وبلاگ نویس حتی در یک سرویس وبلاگ خارجی برای فردی که آشنا با مسائل شبکه و امنیت است کار سختی نیست و چه بسا یک نوجوان علاقمند نیز توانایی چنین کاری را داشته باشد قاعدتا اینکار برای نهادی که بتواند بر ترافیک اینترنت کشور نیز نظارت کند کار به مراتب ساده تری است و اگر دیگر توانایی های اطلاعاتی و نظارتی را هم کنار این قضیه بگذاریم متوجه خواهیم شد که شناسایی افراد برای یک نهاد حکومتی کار سختی نیست. نرم افزارهای برای نظارت بر پیامهای رد و بدل شده در سرویسها و نرم افزارهای چت وجود دارند و یا افراد آشنا به شبکه میدانند که نرم افزارهای معمولی برای نظارت بر ترافیک و اطلاعات رد و بدل شده بین کاربران شبکه با یک سایت خاص وجود دارد و در واقع اگر قرار به قدرت نمایی فنی باشد ناظران و کنترل کنندگان شبکه های اینترنتی و شرکتهای ISP حتی میتوانند آی پی و نام کاربری و کلمه عبور کاربران یک سایت خاص  (مثلا یک سرویس وبلاگ ) را بدون اطلاع کاربر و مدیر سایت ذخیره کنند و شاید کمی مشکل در اطلاعات کد شده و منتقل شده توسط HTTPS باشد که اینکار نیز با مسدود کردن این روش ارتباط و هدایت کاربران به استفاده از شیوه غیر رمزگذاری امکان پذیر است (مثالی که بد نیست توجه داشته باشید مسدود شدن هم اکنون HTTPS در پنل مدیریت سرویس های وبلاگ خارجی است) . بنابراین قطعاً میتوان گفت شناسایی نویسنده یک وبلاگ یا کاربر یک شبکه اجتماعی ربطی به استفاده از سایت ایرانی یا خارجی نداشته و ندارد و اگر قرار باشد فردی شناسایی و احیانا برخوردی صورت گیرد اینکار انجام خواهد شد. شاید خبر بازداشت مدیران و مسئولین برخی سایتهای پورنو یا سیاسی که حتی در خارج از کشور نیز زندگی می کردند را خوانده باشید. همچنین با نگاهی به برخورد با وبلاگ نویسان حداقل با توجه به آنچه در سایتهای خبری اشاره شده چه بسا تعداد وبلاگهای مستقل (دارای دامین و هاست مستقل) و یا  زیر مجموعه سرویسهای خارجی مانند بلاگر که با نویسندگان آنها برخورد شده  اگر بیشتر از وبلاگهای زیر مجموعه سایتهای ایرانی نباشد کمتر نیست.(لازم به ذکر است که تقریبا اکثر مواردی که نویسنده وبلاگی برخورد شده یا نویسنده  با نام واقعی خود فعالیت می کرده اند یا افراد زیادی از هویت اصلی آنها با خبر بوده اند)
اما در کنار چنین حقایقی  بایستی اینرا هم در نظر داشت که حجم بالایی از اطلاعات غیر مهم  رد و بدل می شود که عملا به درد هیچ حکومتی نمی خورد و شخصا فکر میکنم با وجود این امکانات فنی به دلیلی که اشاره شده حداقل بصورت همیشگی یا بر روی همه اطلاعات رد و بدل شده کاربران شنود یا نظارت خاصی صورت  نمی‌گیرد.

سوال دیگری که این روزها توسط کاربران مطرح می شود این است که آیا محتوا یا فعالیتهای ما در یک سرویس وبلاگ ایرانی محفوظ است؟ و البته به عنوان مدیر یک سرویس وبلاگ ایرانی بیش از هر کسی میدانم که فرق خاصی که میتواند در بین فعالیت در یک سرویس وبلاگ ایرانی و خارجی باشد نحوه مسدود سازی است و بطور مثال یک سایت ایرانی براساس حکم دادگاه و مرجع قضائی ممکن است محتوای یک وبلاگ را بصورت کامل مسدود کند اما شاید در یک سرویس وبلاگ خارجی قضیه تنها به فیلتر آدرس از طرف مخابرات محدود شود. البته شخصا باور دارم این مسئله ای قابل درک است و فکر نمی کنم یک سایت را فقط به این دلیل که مدیر آن در ایران و به نحوی تابع قوانین کشور خود است محکوم کرد. به عنوان یک وبلاگ نویس و هم به عنوان مدیر یک سرویس وبلاگ پیشنهاد من به کسانی که  چنین دغدغه ای دارند و احیانا میخواهند یک وبلاگ سیاسی با ادبیات تند  و یا یک وبلاگ پورنو را مدیریت کنند این است که  از یک سایت خارجی استفاده کنند ولی قاعدتا اگر نسبت به مسئولیت آنچه می نویسید باور دارید و حتی نگاهی اعتراض آمیز اما با ادبیات مناسب را دارید هیچ فرقی بین سرویسهای ایرانی و خارجی از این نظر نیست.